Historia – czasy dawne

Pierwsze wzmianki o zastosowaniu steganografii można znaleźć w Dziejach Herodota z V w. p.n.e. Opisuje on historię Harpagosa, którego krewny, król Medów, podstępem zmusił do zjedzenia własnego syna. Podczas planowania zemsty zastosował technikę steganograficzną by przesłać wiadomość do swojego potencjalnego sojusznika Cyrusa króla Persji, która w tamtych czasach była podległa Medom. Harpagos ukrył list, w którym obiecywał pomoc w zdetronizowaniu króla Medów, w brzuchu nieobdartego ze skóry zająca. Następnie swego służącego przebrał za myśliwego i wysłał z wiadomością do króla Persji, nakazując posłańcowi by zachowywał się jak myśliwy ze świeżo upolowaną zwierzyną. Posłaniec bez problemów osiągnął swój cel, a Cyrus po uzyskaniu nieoczekiwanego sojusznika doprowadził do buntu Persów, podczas którego Medów pokonano, a ich króla schwytano.

Obejrzyj poniższy filmik i dowiedz się kiedy po raz pierwszy została zastosowana steganografia.

Kolejna opisania przez Herodota  historia także dotyczy buntu, lecz tym razem przeciw Persom. Przebywający na dworze perskim Histiajos, chcąc wysłać wiadomość do swego zięcia, tyrana Aristagorasa w Milecie, ogolił głowę jednemu ze swoich zaufanych niewolników, następnie wytatuował mu na skórze sekretną wiadomość. Po tym jak włosy niewolnika odrosły wysłał go do Aristagorasa z poleceniem, by ten ogolił posłańcowi głowę, a gdy to uczynił ujrzał wiadomość nakazującą rozpocząć bunt przeciw Persom.

Co mają wspólnego ze sobą Bitwa pod Termopilami, gdzie 300 Spartan walczyło z hordami Persów broniąc Helladę przed inwazją i steganografia? Odpowiedź znajdziesz na poniższym filmiku.

Jedna z najważniejszych wiadomości w historii cywilizacji zachodniej została przekazana dzięki użyciu steganografii. Grek Demaratos, przebywający na wygnaniu w państwie Medów, dowiedział się o mobilizacji wojsk perskich oraz planowanym ataku na Helladę i postanowił powiadomić Lacedemończyków. „Nie mogąc zaś w inny sposób tego uczynić, z obawy, aby go nie przyłapano, wymyślił co następuje. Wziął podwójną tabliczkę, zeskrobał z niej wosk, a następnie na drzewie tabliczki wypisał zamiar króla; uczyniwszy to, polał znowu litery woskiem, aby niosącemu próżna tabliczka nie przyczyniła jakiego kłopotu ze strony straży strzegącej drogi. Kiedy tabliczka istotnie dostała się do Lacedemonu, nie mogli Lacedemończycy zgadnąć, co oznacza, aż (jak słyszę) córka Kleomenesa, a żona Leonidasa, Gorgo, jedyna ich pouczyła. Ona to po namyśle kazała zeskrobać wosk, mówiąc, że odnajdą litery na drzewie. Usłuchali, znaleźli litery i odczytali, a następnie dali znać reszcie Hellenów.” Dzięki temu ostrzeżeniu Grecy zaczęli się zbroić, a Kserkses utracił dodatkową przewagę jaką dawał element zaskoczenia. To dzięki tej wiadomości oraz grupie bohaterskich Spartan, na których czele stanął Leonidas, którzy przez trzy najważniejsze dni powstrzymywali nawałę Persów pod Termopilami.

Steganografia używana była także w starożytnych Chinach. Pisali oni wiadomość na bardzo cienkim jedwabiu, następnie ugniatali go w kulkę. Kulka była pokrywana woskiem, a następnie połykana przez gońca. W ten sposób ukryta informacja była niemożliwa do odnalezienia.

Na przestrzeni wieków powstawały nowe metody ukrywania faktu istnienia informacji. Żyjący w XVI wieku włoski uczony Giovanni della Porta stworzył opis ukrywania wiadomości w ugotowanym na twardo jajku: najpierw należy zrobić atrament z półkwarty octu oraz jednej uncji ałunu, a następnie napisać list na skorupce ugotowanego na twardo jajka. Przygotowany roztwór przenika przez skorupkę, a napis powstaje na ściętym białku i tak przygotowaną wiadomość można przeczytać dopiero po usunięciu skorupki.

Steganografia opisuje także metody ukrywania wiadomości za pomocą atramentu sympatycznego. Początki tej metody sięgają I wieku, kiedy to Pliniusz Starszy użył „mleczko” rośliny tithymallus do napisania wiadomości. Po wyschnięciu atramentu wiadomość staje się niewidoczna, ale można ją odczytać wystawiając tak spreparowaną wiadomość na działanie ciepła, pod wpływem którego tekst zwęgla się i pojawiają się brązowe litery.

O dalszej historii steganografii przeczytać możesz w artykule: Historia steganografii – ostatnie lata.

Dodaj komentarz